Tunezja jest jednym z najbardziej liberalnych państw w świecie arabskim. Jej obecny charakter jest często przypisywany wpływowi pewnej nieugiętej Francuzki – pierwszej żony pierwszego prezydenta Tunezji. To właśnie ona, jak wielu sądzi, miała kluczowy wpływ na tworzenie nowoczesnego oblicza kraju po kilkudziesięciu latach francuskiego protektoratu, który rozpoczął się w 1881 roku.
W 1956 roku Tunezja odzyskała niepodległość, a rok później proklamowano ją republiką. Przywództwo nad nowym państwem objął Habib Bourgiba. Wielu ekspertów historycznych jest przekonanych, że to właśnie jego żona przekonała go do wprowadzenia serii fundamentalnych reform. Dzięki nim zniesiono poligamię, kobiety przestały nosić tradycyjne chusty, rozwody zaczęły być kontrolowane przez sądy, a kobiety uzyskały dostęp do edukacji, parlamentu, władzy oraz różnych form aktywności publicznej. Obecnie na uczelniach tunezyjskich to młode kobiety stanowią ponad połowę studentów.
Niedługo po tym, jak Habib Bourgiba opuścił fotel prezydencki, władzę objął Zajn al-Abidin ibn Ali. Jego rządy nad Tunezją trwały nieprzerwanie przez prawie ćwierć wieku. Jednak w wyniku wydarzeń arabskiej wiosny, w 2011 roku był zmuszony opuścić kraj. Tunezja rozpoczęła następnie swoją demokratyczną transformację. Niestety, w ostatnich latach staje się coraz mniej bezpiecznym miejscem dla turystów.
Tunezja słynie również z produkcji wyśmienitych win oraz różnego rodzaju destylatów. Wśród nich znajduje się „Boukha” – wódka z fig i „Thibarine” – silny likier daktylowy. Dodatkowo, produkuje się tam piwo (ponad 700 000 hektolitrów rocznie), choć jego smak nie jest zbyt doceniany przez znawców trunków.