Ropny katar bakteryjny objawia się zwykle poprzez gęsty, żółty wydzielający się nosowy sekret. Przyczyną jego występowania jest na ogół zapalenie zatok, co prowadzi do określenia takiego stanu jako ropnego kataru zatokowego. Aby zniwelować nieprzyjemne symptomy tego rodzaju kataru, niezbędne jest podjęcie odpowiedniej terapii, która obejmuje stosowanie tabletek lub kropli, a także wykorzystanie domowych metod leczenia, takich jak nawilżanie powietrza, płukanie nosa i zatok czy inhalacje. Intensywny, żółtawy nosowy wyciek u małych dzieci może prowadzić do problemów ze snem oraz trudności w oddychaniu i dlatego wymaga natychmiastowego podjęcia działań leczniczych.
Termin „katar” jest potoczny i w medycynie oznacza nieżyt nosa. Konsystencja wydzieliny produkowanej w czasie nieżytu może przybierać różne formy – u niektórych pacjentów pojawia się żółty, ropny katar, u innych zielony, a jeszcze u innych wyjątkowo gęsty. Kluczowe dla podjęcia efektywnego leczenia jest przeprowadzenie obserwacji i określenie, czy wydzielina z nosa może być spowodowana przez bakterie.
Typowy nieżyt nosa powinien ustąpić po około siedmiu dniach. Jednak pewne formy kataru wymagają skrupulatnej uwagi, ponieważ to właśnie one najszybciej zmuszają do podjęcia leczenia, a przede wszystkim dotyczy to kataru bakteryjnego.
Katar bakteryjny, który charakteryzuje się gęstą, żółtawą wydzieliną, różni się od innych typów zarówno pod względem ilości jak i konsystencji wydzieliny. Wydzielina towarzysząca temu rodzajowi kataru jest zwykle mleczna i gęsta, a pacjenci często opisują ją jako tworzące się w nosie „kozy” lub „czopy”. Gęstość wydzieliny często utrudnia pacjentom oddychanie, co wynika z trudności w usunięciu jej z jamy nosowej.