Globalna trudność z zasypianiem: terapie, ryzyka i niepożądane skutki leków na sen

Jak podaje Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), niepokojący fenomen bezsenności dotyka blisko jednej trzeciej mieszkańców naszej planety. Często jest to wynikiem przyspieszonego trybu życia, który sprawia, że dłużej pozostajemy aktywni, aż do późnych godzin nocnych. Bez odpowiedniej ilości snu, nasze samopoczucie się pogarsza, rytm biologiczny zostaje zaburzony, a to może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych – zarówno tych związanych z ciałem, jak i umysłem.

Kompleksowość leczenia bezsenności wynika z faktu, że ten problem rozwija się na dwóch poziomach: psychicznym i behawioralnym. Dlatego tak ważne jest uwzględnienie aspektów psychologicznych w procesie terapii. W niektórych przypadkach trudności ze snem są tylko skutkiem ubocznym innych chorób. Wtedy leki nasenne pełnią funkcję leku objawowego.

Wybór odpowiednich środków farmaceutycznych pomagających zasnąć jest uzależniony głównie od rodzaju bezsenności, na którą cierpi dany pacjent. Należy jednak pamiętać, że terapia jest procesem długotrwałym i wymaga stosowania leków nasennych na regularnej podstawie. Leki te mają jednak potencjał wywoływania uzależnienia, a ryzyko ich przedawkowania jest duże, dlatego powinny być przyjmowane pod nadzorem specjalisty.

Wśród leków używanych w terapii bezsenności można wymienić kilka kategorii: benzodiazepiny i ich pochodne, niebenzodiazepinowe leki nasenne, antydepresanty, leki przeciwhistaminowe oraz melatoninę.